صیفعلی ورمقانی؛ هوشنگ جعفری؛ یحیی عباسپور
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 3-14
چکیده
تعداد 288 قطعه جوجهگوشتی یک روزه مخلوط سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 24 جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 49 روز جهت بررسی اثر سطوح مختلف گیاه دارویی علف مار (Capparis spinosa) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون جوجههای گوشتی، مورد آزمایش قرار گرفتند.گروههای آزمایشی شامل جیره شاهد (بر پایه ...
بیشتر
تعداد 288 قطعه جوجهگوشتی یک روزه مخلوط سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 24 جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 49 روز جهت بررسی اثر سطوح مختلف گیاه دارویی علف مار (Capparis spinosa) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون جوجههای گوشتی، مورد آزمایش قرار گرفتند.گروههای آزمایشی شامل جیره شاهد (بر پایه ذرت و سویا) و جیرههای دارای 1 و 2 درصد پودر گیاه کامل علف مار بودند. نتایج نشان دادند گروههای آزمایشی دارای اثر معنیداری برمیانگین افزایش وزن روزانه بودند، به طوری که جوجههای دریافت کننده جیره دارای 2 درصد گیاه علف مار در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی، کمترین مقدار افزایش وزن روزانه را در طول دوره نشان دادند (01/0P<). میانگین مصرف خوراک در بین گروههای آزمایشی اختلاف معنیداری نداشت. اختلاف میانگین ضریب تبدیل غذایی در بین گروههای آزمایشی معنیدار بود وکمترین و بیشترین مقدار به ترتیب به جیره شاهد و جیرههای حاوی 1 و 2 درصد علف مار تعلق داشت (01/0P<). بالاترین درصد تلفات مربوط به گروه شاهد بود(05/0P<). سطوح مختلف علف مار سبب کاهش مقدار تریگلیسرید و افزایش غلظت HDL سرم خون جوجههای گوشتی گردید (01/0P<). اختلاف درصد لاشه در بین گروههای آزمایشی معنیدار بود (05/0P<)، اما گروههای آزمایشی تأثیری بر وزن نسبی قطعات مختلف لاشه و اندامهای داخلی نداشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان دادند که استفاده از پودر گیاه علف مار در جیره غذایی جوجههای گوشتی به دلیل کاهش مقدار تلفات و لیپیدهای خونی در سطح 1 درصد قابل توصیه میباشد.
ژنتیک مولکولی
حمیدرضا سیدآبادی؛ محمد باقر عبدی؛ ابوالفضل قربانی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 15-24
چکیده
پرولاکتین(PRL ( و نوروپپتید)Y (NPY ، دو ژن کاندید با عملکرد فیزیولوژیکی وسیع در فرآیند رشد و تولید مثلی می باشند. هدف این پژوهش، تعیین چند شکلی ژنهای پرولاکتین(PRL ( و نوروپپتید) Y (NPY و بررسی ارتباط آن با صفات تولیدمثلی در مرغ بومی آذربایجان غربی بود. بدین منظور، از تعداد 100 قطعه مرغ بومی از مرغان مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی استان آذربایجانغربی، ...
بیشتر
پرولاکتین(PRL ( و نوروپپتید)Y (NPY ، دو ژن کاندید با عملکرد فیزیولوژیکی وسیع در فرآیند رشد و تولید مثلی می باشند. هدف این پژوهش، تعیین چند شکلی ژنهای پرولاکتین(PRL ( و نوروپپتید) Y (NPY و بررسی ارتباط آن با صفات تولیدمثلی در مرغ بومی آذربایجان غربی بود. بدین منظور، از تعداد 100 قطعه مرغ بومی از مرغان مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی استان آذربایجانغربی، نمونه خون تهیه و استخراج DNA از نمونهها صورت گرفت. سپس ژنوتیپ حیوانات با استفاده از روش PCR-RFLP و آنزیمهای برشی AluI ﻭ DraI تعیین گردید. برای ژن NPY دو آلل A و a با فراوانی 25/0 و 75/0 و ژن PRL دو آلل T وC با فراوانی 22/0 و 78/0 شناسایی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که، چند شکلیهای مشاهده شده، با هیچکدام از صفات تولیدمثلی مورد مطالعه در این تحقیق ارتباط معنیداری ندارند. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که جایگاههای مورد مطالعه نمیتوانند به عنوان ژن کاندید برای صفات تولید مثلی در برنامههای اصلاح نژادی مرغ بومی آذربایجان غربی مورد استفاده قرارگیرند
نشخوارکنندگان
علی مصطفی طهرانی؛ هوشنگ جعفری
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 25-34
چکیده
تحقیق حاضر به منظور تعیین کمبود و عدم توازن عناصر معدنی در دام های منطقه مهران در استان ایلام با استفاده از اطلاعات موجود از آب شرب دام و داده های حاصل از تجزیه خاک، علوفه و خون گوسفندان انجام گرفت. در این استان ابتدا شهرستان های مختلف از لحاظ تراکم جمعیت دامی شناسایی و سپس منطقه صالح آباد شهرستان مهران با بیشترین تراکم دام وابسته ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور تعیین کمبود و عدم توازن عناصر معدنی در دام های منطقه مهران در استان ایلام با استفاده از اطلاعات موجود از آب شرب دام و داده های حاصل از تجزیه خاک، علوفه و خون گوسفندان انجام گرفت. در این استان ابتدا شهرستان های مختلف از لحاظ تراکم جمعیت دامی شناسایی و سپس منطقه صالح آباد شهرستان مهران با بیشترین تراکم دام وابسته به علوفه مرتعی انتخاب گردید. نمونه گیری در دو مرتع اصلی اطراف این روستا انجام گرفت. در هر مرتع از مکان های مختلف دو نمونه خاک و سه نمونه علوفه جمع آوری گردید. از سه گله گوسفند با جمعیت حداقل 60 راس هر کدام 10 نمونه خون از طریق ورید وداج جمع آوری گردید. کلیه نمونه ها از لحاظ عناصر معدنی تغذیه ای یا سایر فراسنجه های مرتبط تجزیه گردید. اطلاعات گزارش شده از آب، خاصیت قلیایی متوسط، هدایت الکتریکی (شوری) ناچیز و سطح پایینی از کل مواد جامد محلول را نشان داد. تجزیه خاک کمبود معنیدار مواد آلی، فسفر، کلسیم و منیزیم، شوری ناچیز و خاصیت قلیایی متوسطی را نشان داد. ترکیب شیمیایی علوفه بیانگر کمبود معنیدار مس و کمبود حاشیه ای فسفر و ید بود. با تجزیه معدنی خون کمبود معنیدار منیزیم و سلنیم و کمبود حاشیه ای منگنز و ید مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشاد داد که در گوسفندان منطقه تحت بررسی کمبود مس، فسفر و ید با احتمال بیشتری نسبت به سایر عناصر تغذیه ای انتظار می رود.
مهدی خجسته کی؛ روح الله دیانت
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 35-44
چکیده
در دامپروری، عملکرد انفرادی دامها برای صفات تولیدی مختلف ثبت می شود و این اطلاعات برای انتخاب یا حذف یک دام مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند ارزیابی دامهای اهلی معمولا کاری زمان بر و پر هزینه است. پردازشتصویر یکی از شاخههای مهم هوش مصنوعی است که در آن از خصوصیات استخراج شده از عکسهای ثابت یا متحرک برای شناسایی و تصمیم گیری ...
بیشتر
در دامپروری، عملکرد انفرادی دامها برای صفات تولیدی مختلف ثبت می شود و این اطلاعات برای انتخاب یا حذف یک دام مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند ارزیابی دامهای اهلی معمولا کاری زمان بر و پر هزینه است. پردازشتصویر یکی از شاخههای مهم هوش مصنوعی است که در آن از خصوصیات استخراج شده از عکسهای ثابت یا متحرک برای شناسایی و تصمیم گیری در مورد افراد، اشیاء و یا موضوعات مختلف استفاده میشود. استفاده از این فنآوری در دو دهه اخیر جایگزین برخی تشخیصهای انسانی در امور نظامی، پزشکی، هوا فضا، تشخیصهویت، رباتیک، سیستمهای امنیتی و نظایر آن شده است. در چند سال اخیر به منظور افزایش دقت و سهولت ارزیابی ها استفاده از پردازشتصویر در کشاورزی و بویژه در دامپروری برای تعیین کیفیت و کمیت محصولات تولیدی و فرآورده های فرعی دامی آغاز شده است. بنابر این در این مقاله، معرفی فنآوری پردازشتصویر و برخی از کاربردهای مهم آن در دامپروری ارائه شده است.
وحید منادی؛ اکبر یعقوبفر؛ علی قاضی خانی؛ علی رضا کوچکی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 45-54
چکیده
بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف جو بدون پوشینه با آنزیم و بدون آنزیم در جیره، از تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 گروه آزمایشی و4 تکرار و هر واحد آزمایشی حاوی 20 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی سطح پایین جو (سطح10 و 15% بهترتیب طی دوره آغازین و رشد) با و بدون آنزیم، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف جو بدون پوشینه با آنزیم و بدون آنزیم در جیره، از تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 گروه آزمایشی و4 تکرار و هر واحد آزمایشی حاوی 20 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی سطح پایین جو (سطح10 و 15% بهترتیب طی دوره آغازین و رشد) با و بدون آنزیم، جیرههای حاوی سطح بالای جو بدون پوشینه (15 و 20 درصد جو بدون پوشینه بهترتیب طی دوره آغازین و رشد) با و بدون آنزیم و جیره شاهد بودند. بهطوریکه دوره آغازین از 21-1 روزگی و دوره رشد از 42-22 روزگی مد نظر قرار گرفتند. در این طرح شاخصهای تولیدی شامل افزایش وزن زنده، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین و نسبت بازده انرژی با وزنکشیهای هفتگی محاسبه گردیدند. نتایج این تحقیق نشان دادند که هر دو سطح جو بدون پوشینه، باعث کاهش معنیدار عملکرد و نسبت بازده انرژی و پروتئین شدند. در حالیکه جیرههای حاوی آنزیم به طور معنیداری، عملکرد تولیدی بیشتری نسبت به جیرههای فاقد آنزیم ایجاد کردند (P<0.05). لذا با توجه به نتایج بهدست آمده در این تحقیق می توان عنوان کرد که استفاده از جو بدون پوشینه در جیره غذایی با استفاده از آنزیم قابل توصیه است.
محمد رضا سلیمانی؛ شعبان رحیمی؛ سید عبدالله حسینی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 55-62
چکیده
این آزمایش بهمنظور ارزیابی اثر دو گیاه دارویی بابونه و زیره سیاه بر عملکرد، ترکیبات بیوشیمیایی سرم خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی سویه کاب 500 انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه جوجه گوشتی سویهی کاب در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده گردیدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه، ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور ارزیابی اثر دو گیاه دارویی بابونه و زیره سیاه بر عملکرد، ترکیبات بیوشیمیایی سرم خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی سویه کاب 500 انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 144 قطعه جوجه گوشتی سویهی کاب در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده گردیدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه، 2) جیره پایه+ عصاره بابونه یک درصد محلول در آب، 3) جیره پایه+ عصاره زیره سیاه یک درصد محلول در آب بودند. نتایج نشان دادند که هرچند اثر تیمارها بر خوراک مصرفی معنیدار نبود(P<0.05) ولی افزایش وزن روزانه در تیمارهای بابونه و زیره از تیمار شاهد بهطور معنیداری بالاتر بود (05/0>P).اثر تیمارها بر ضریب تبدیل غذایی در دوره رشد در مقایسه با گروه شاهد معنیدار بود (05/0>P). اثر زیره سیاه و بابونه بر ترکیبات بیوشیمیایی از جمله کلسترول و تریگلیسرید در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنیداری نشان داد (05/0>P)، اما بین دو تیمار بابونه و زیره سیاه تفاوت معنیداری ازنظر ترکیبات بیوشیمیایی مشاهده نگردید (05/0<P). اثر بابونه و زیره سیاه بر سیستم ایمنی گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در سن 42 روزگی تفاوت معنیداری در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (05/0>P).
تغذیه طیور
مهدی هدایتی؛ میلاد منافی؛ سعید خلجی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 63-72
چکیده
این تحقیق با هدف مقایسه اثر پروبیوتیک و مکملی از اسیدهای آلی بر خصوصیات عملکردی، ریختشناسی روده و شمارش باکتریهای رودهایی در جوجههای گوشتی انجام شد. این آزمایش با 20 واحد آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار و با 15 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، مخلوط نر و ماده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. گروه-های آزمایشی ...
بیشتر
این تحقیق با هدف مقایسه اثر پروبیوتیک و مکملی از اسیدهای آلی بر خصوصیات عملکردی، ریختشناسی روده و شمارش باکتریهای رودهایی در جوجههای گوشتی انجام شد. این آزمایش با 20 واحد آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار و با 15 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، مخلوط نر و ماده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. گروه-های آزمایشی شامل: گروه شاهد، دریافت کننده جیره پایه و گروه دوم، سوم و چهارم به ترتیب علاوه بر جیره پایه، 1/0 درصد پروبیوتیک، 1/0 درصد مکمل اسید آلی و جیره مخلوط پروبیوتیک و مکمل اسید آلی (05/0درصد+ 05/0درصد) دریافت کردند. نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از پروبیوتیک و مکمل اسید آلی سبب افزایش وزن در پایان دوره پرورشی و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد. کمترین تعداد باکتریهای کلیفرمی و سالمونلا، در گروه دریافت کننده پروبیوتیک و مکمل اسید آلی بوده و کمترین میزان اشریشیاکولی در گروه دریافت کننده مکمل اسید آلی بوده است. همچنین گروه دریافت کننده همزمان پروبیوتیک و مکمل اسید آلی بیشترین ارتفاع پرزهای روده در ناحیه ایلئوم را داشته و افزایش تعداد سلولهای گابلت و عمق کریپتهای روده در گروه شاهد و سپس پروبیوتیک تجاری مشاهده شد. بهطور کلی با توجه به نتایج این بررسی میتوان گفت، استفاده همزمان از پروبیوتیک و مکمل اسید آلی در جیره طیور گوشتی در بهبود صفات عملکردی و کاهش حضور باکتریهای بیماریزای رودهایی و بهبود شاخصهای بافتی روده میتواند موثر باشد.
نشخوارکنندگان
حسین غلامی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 73-82
چکیده
این پژوهش به منظور تولید اطلاعات مربوط به انرژی قابل متابولیسم و خالص شیر دهی دانه جو در راستای تکمیل جداول انرژی و مواد مغذی خوراکهای دام در ایران انجام گرفت. در این پژوهش از 5000 داده شامل ترکیبات شیمیایی، آزمون گاز و روش آزمایشگاهی تیلی و تری مربوط به دانه جو استفاده شد. داده ها در نرم افزار اکسل وارد و پس از بررسی آنها داده های غیر ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تولید اطلاعات مربوط به انرژی قابل متابولیسم و خالص شیر دهی دانه جو در راستای تکمیل جداول انرژی و مواد مغذی خوراکهای دام در ایران انجام گرفت. در این پژوهش از 5000 داده شامل ترکیبات شیمیایی، آزمون گاز و روش آزمایشگاهی تیلی و تری مربوط به دانه جو استفاده شد. داده ها در نرم افزار اکسل وارد و پس از بررسی آنها داده های غیر مطمئن حذف شدند. معادلات برازش شده خطی، لگاریتمی، معکوس، درجه دوم، درجه سوم، تابع توان، تابع اس و تابع نمایی حاصل از درصد خاکستر و برازش شده با نرم افزارSPSS ، خیلی معنی دار و ضریب تبیین آنها بالا و قابل قبول بود. از بین معادلات فوق، معادله خطی زیر به دلیل معنی دار شدن و ضریب تبیین بالا برای تخمین انرژی قابل متابولیسم پیشنهاد می شود.ME (Mcal/Kg DM) =970/3 - 132/0 ( ASH ( ٪میانگین انرژی قابل متابولیسم حاصل از داده های خاکستر دانه جو (معادله بالا) 57/3، از آزمایشات تعیین قابلیت هضم به روش آزمایشگاهی 59/3، میانگین انرژی قابل متابولیسم جو حاصل از آزمایشات آزمون گاز 64/3 و مقدار انرژی خالص شیر دهی از داده های خاکستر دانه جو نیز برابر 33/2 مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک تعیین شد.
تغذیه طیور
میلاد منافی؛ لیلی آقاکثیری؛ مهدی هدایتی؛ فاطمه محبی
دوره 4، شماره 17 ، اسفند 1394، صفحه 83-94
چکیده
به منظور بررسی اثر پودر سیر بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی جوجههای گوشتی در مقایسه با آنتیبیوتیک آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی مخلوط سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام پذیرفت. گروههای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه ذرت- سویا)، و به ترتیب ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پودر سیر بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی جوجههای گوشتی در مقایسه با آنتیبیوتیک آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی مخلوط سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام پذیرفت. گروههای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه ذرت- سویا)، و به ترتیب سطوح 05/0 و 1/0درصد پودر سیر و سطح 045/0 درصد آنتی بیوتیک باسیتراسین اضافه شده به جیره پایه بودند. صفات مورد اندازهگیری شامل عملکرد، وزن اندامهای احشایی، فراسنجههای بیوشیمیایی و تیتر ایمنی خون بودند. نتایج نشان داد میانگین مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در گروه پودر سیر 1/0 درصد در کل دوره پرورش بهبود معنیدار داشت (05/0P≤). شاخص تولید به ترتیب در گروههای دارای سطوح پودر سیر 1/0 و 5/0 درصد به صورت معنیداری نسبت به گروه شاهد و آنتیبیوتیک افزایش یافت (05/0P≤). کاهش سطح سرمی لیپیدها و افزایش سطح عیارآنتیبادی علیه بیماریهای برونشیت و گامبورو در گروه آزمایشی پودر سیر 1/0 درصد نسبت به گروه شاهد معنیدار بود (05/0P≤). در کل مصرف سطح 1/0 درصد پودر سیر اثرهای سودمندی بر صفات عملکردی، فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون داشته و میتواند به عنوان جایگزین آنتیبیوتیکهای محرک رشد در جیره جوجههای گوشتی استفاده شود.