نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

• رحمن ابن عباسی ¹
• شیوا مفاخری ¹
• نادر اسدزاده ²

¹ بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان- ایران

² موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

چکیده

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی قابل‌متابولیسم بر صفات مهم تولیدمثلی، تعداد 40 رأس بز ماده مرخز با میانگین سن 2 سال و متوسط وزن 41/3 ±19/27 کیلوگرم انتخاب شدند. انرژی قابل‌متابولیسم در چهار سطح مختلف 1- شاهد(36/2 مگاکالری برکیلوگرم)،2- 67/2 مگاکالری برکیلوگرم، 3- 83/2 مگاکالری برکیلوگرم و 4- 06/3 مگاکالری بر کیلوگرم مادة خشک مصرفی در 10 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. مقایسه میانگین فراسنجه‌های تولیدمثلی ناپارامتریک با آزمون کروسکال والیس و فراسنجه‌های پارامتریک با آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف انرژی بر روی صفات تولیدمثلی، نرخ دو یا چند قلوزایی، نرخ زادآوری و محصول بزغاله شیرگیری شده اثر معنی‌داری داشت (05/0 ≥P). سایر صفات تولیدمثلی تحت تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم قرار نگرفتند (05/0 ≤P). تیمار سوم با داشتن 83/2 مگاکالری در کیلوگرم مادة خشک انرژی قابل متابولیسم بیشترین اثر را بر صفات تولیدمثلی نشان داد. استفاده از خوراک تکمیلی برای اعمال فلاشینگ (جو) در فصل جفت‌گیری، سبب بهبود بازده تولیدمثـلی ماده بزها: افزایش چند‌قلوزایی و کیلوگرم بزغاله از شیرگرفته شد. بنابراین، توصیه می‌شود که در دورة جفت‌گیری، از خوراک کمکی (150 گرم جو به ازای هر رأس بز) استفاده شود. ظاهراً، جیره‌هایی با غلظت انرژی قابل متابولیسم83/2 مگاکالری در کیلوگرم مادة خشک و میزان پروتئین خام نیز تا 12 درصد تا حدودی این بهبود را ممکن می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

• بز مرخز
• صفات تولید‌مثلی
• سطوح انرژی
• فلاشینگ

موضوعات

• تغذیه دام