نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیئت علمی بخش پژوهش های بیوتکنولوژی، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج-ایران
2 دانشیار موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج-ایران
3 استادیار، بخش پژوهش های بیوتکنولوژی، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج-ایران
چکیده
بیماری‌ها و شرایط تنش‌زا، موجب بروز زیان‌های جدی اقتصادی در صنعت طیور می‌شوند. بنابراین، با توجه به افزایش رو به گسترش مقاومت میکروبی و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به عنوان یک راهکار پیشگیرانه، محدودیت‌های زیادی در جهان جهت استفاده از آنتی-بیوتیک‌های محرک رشد، اعمال شده است. از زمان اعلام ممنوعیت استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به عنوان محرک رشد در خوراک دام در اروپا از سال 2006، مطالعات متعدد، استراتژی‌های جایگزین را شرح داده‌اند. در این مطالعات، پروبیوتیک‌ها با توجه به توانایی در تعدیل فلور میکروبی دستگاه گوارش وتقویت سیستم ایمنی، به‌عنوان جایگزین آنتی‌بیوتیک‌های محرک رشد در جیره طیور، در نظر گرفته شده‌اند. پروبیوتیک‌ها، توانایی‌هایی مختلفی برای تجمع میکروبی و رشد و تکثیر در دستگاه گوارش دارند و هفت جنس اصلی میکروبی که بیشتر در محصولات پروبیوتیکی استفاده می‌شوند، عبارتند از لاکتوباسیلوس، بیفیدوباکتریوم، ساکارومایسس، استرپتوکوک، انتروکوک، اشرشیا و باسیلوس. حتی باکتری‌هایی از سویه‌های یکسان می‌توانند فعالیت‌های متابولیکی متفاوتی از خود نشان دهند. این باکتری‌ها عموماًبه تنهایی و یا در ترکیب با سایرین در مکمل‌های تجاری استفاده می‌شوند. منبع جداسازی پروبیوتیک (خاک، محصولات لبنی و سایر مواد غذائی و..)، روش آماده‌سازی، میزان زنده‌مانی در دستگاه گوارش، محیط رشد پرنده، مدیریت، سن و شرایط ایمنی پرنده و غیره بر کارآیی این مکمل‌ها تاثیرگذار هستند. هدف از این مقاله مروری، بررسی استفاده از پروبیوتیک‌ها در تغذیه طیور با تاکید بر ساز وکار عمل و معیارهای انتخاب و کاربرد آن‌ها می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)