نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسنده

• جمشید احسانی نیا

استادیار، گروه کشاورزی، مجتمع آموزش عالی میناب، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

چکیده

در این تحقیق صفات ارتفاع جدوگاه، محیط سینه و محیط شکم مربوط به 174 نفر شتر به منظور تخمین وزن زنده شترهای منطقه جنوب کرمان اندازه­گیری شدند. اکوتیپ­ها شامل جمعیت­های شتر رودباری، بومی و پاکستانی بودند. وزن زنده بدن با استفاده از سه صفت ارتفاع جدوگاه، محیط سینه و محیط شکم برآورد شد. داده­های موردنظر با استفاده از رویه GLM نرم افزار SAS 9.1 تجزیه و تحلیل شدند. میانگین کلی محیط سینه، محیط شکم و ارتفاع جدوگاه در سه اکوتیپ به ترتیب 95/1 ± 69/181، 31/2 ± 47/224 و 48/1 ± 43/175 سانتی­متر بود. همچنین میانگین وزن بدن در اکوتیپ های مذکور به ترتیب 24/4 ± 69/355، 85/8 ± 19/336، 13/6 ± 73/360 برآورد شد. اختلاف میانگین ارتفاع شانه، محیط سینه و محیط شکم در جمعیت شترهای پاکستانی نسبت به سایر شترهای مورد مطالعه معنی­دار بود. اما شترهای بومی و رودباری از لحاظ میانگین صفات ذکر شده با یکدیگر اختلاف معنی­داری نداشتند. اختلاف شترهای پاکستانی با شترهای رودباری و بومی از نظر برآورد وزن بدن معنی­دار بود اما بین شترهای پاکستانی و بومی اختلاف معنی­داری وجود نداشت. بین صفات بیومتری محیط سینه، محیط شکم و ارتفاع جدوگاه همبستگی مثبت وجود داشت.  وزن زنده بدن نیز همبستگی  قوی و مثبتی با صفات بیومتری داشت و حداکثر ضریب همبستگی مربوط محیط سینه با همبستگی بود (96/0 = r). نتایج این مطالعه نشان داد که صفات بیومتری می­توانند برای برآورد وزن زنده بدن شترها مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

• وزن زنده
• شتر تک‌کوهانه
• همبستگی
• جنوب کرمان