این آزمایش به منظور مقایسه‌ی عملکرد پروار بره‌های نر مغانی با آمیخته‌های آرخارمرینوس× مغانی و سافولک× مغانی با استفاده از تعداد 36 رأس بره با میانگین سنی 15±120 روز و میانگین وزن زنده 01/5 ± 1/31 کیلوگرم انجام شد. آزمایش در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تیمار به ترتیب با 10، 14 و 12 تکرار در تیمارهای یک، دو و سه، به مدت 77 روز در باکس‌های انفرادی اجرا گردید. جهت مصرف یکسان تمامی اجزاء خوراک، جیره به صورت پلت شده تهیه گردید و روزانه سه نوبت در حد اشتها در اختیار دام‌ها قرار داده شد. تغییرات وزن زنده هر سه هفته یکبار و خوراک مصرفی دام‌ها به صورت روزانه در طول آزمایش، اندازه‌گیری و ثبت شد. براساس نتایج به دست آمده، اگر چه افزایش وزن روزانه در بره‌های آمیخته از نظر عددی بیش‌تر از بره‌های مغانی خالص بود، ولی اختلاف آماری معنی‌داری بین میانگین تیمارها مشاهده نشد (05/0P>). همچنین نتایج نشان داد که اختلاف آماری بین میانگین ماده خشک مصرفی، ماده آلی، پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم مصرفی تیمارها معنی‌دار نبود (05/0P>). ضریب تبدیل و بازده خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود که بره‌های نر مغانی و آمیخته‌های آرخارمرینوس× مغانی و سافولک× مغانی در یک دوره پرواربندی، دارای سرعت رشد، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک مشابه بودند.
)