نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

• بهروز یاراحمدی ¹
• محسن محمدی ساعی ²
• علیرضا چگنی ³

¹ استادیار ، عضو هیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران.

² محقق بخش علوم دامی بخش تحقیقات علوم دامی مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ،لرستان ،سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد ، ایران.

³ استادیار ، عضو هیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد ، ایران.

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی اثر زمان‌های مختلف از شیرگیری روی صفات رشد و لاشه بره‌های نر لری انجام شد. تعداد 36 رأس بره نر لری که در یک ‌فصل زایش، متولد شده بودند به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه اختصاص داده شدند. بره‌های به ترتیب در سنین 60، 90 و 120 روزگی شیرگیری و سپس به مدت 90 روز پروار شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و سه تکرار انجام شد. بین وزن از شیرگیری در زمان‌های مختلف تفاوت معنی‌دار بود (05/0p <). بدترین ضریب تبدیل خوراک در تیمار 120 روز شیرگیری (59/7) مشاهده شد و بین تیمارها تفاوت معنی‌داری بود (05/0p <). بالاترین افزایش وزن روزانه در تیمار 60 روز شیرگیری (198 گرم) و کمترین آن مربوط به تیمار120 روز شیرگیری بود. کمترین و بیشترین درصد دنبه به ترتیب مربوط به بره‌های با 60 و 120 روز شیرگیری بود. اثر زمان‌های مختلف از شیرگیری بر بازده لاشه معنی‌دار بود به طوری که بره‌های با 60 روز شیرگیری بیشترین بازده لاشه (12/48 درصد) را داشتند. اثر زمان‌های از شیرگیری روی درصد گوشت لخم، چربی کل دام معنی‌دار (05/0p <) و روی درصد استخوان معنی‌دار نشد. بیشترین درصد گوشت لخم (95/58 درصد) مربوط به بره‌های با 60 روز شیرگیری بود. هزینه تولید هر کیلوگرم لاشه (228179 ریال) و گوشت لخم (387072 ریال) در بره‌های 60 روز شیرگیری کمترین بود. بطور کلی، نتایج نشان داد بره‌های با سن شیرگیری 60 روز، افزایش وزن روزانه بالاتر، ضریب تبدیل خوراک کمتر و صفات لاشه مناسب‌تری نسبت به سایر تیمارها داشتند.

کلیدواژه‌ها

• بره‌های نر نژاد لری
• خصوصیات پروار
• زمان از شیرگیری
• صفات لاشه