بررسی وضعیت تغذیه‌ای تلیسه‌های جایگزین در گاوداری‌های صنعتی شیری استان زنجان

برای بررسی وضعیت تغذیه تلیسه‌های جایگزین در گاوداری‌های صنعتی استان زنجان پس از مشخص شدن فراوانی و توزیع تعداد واحدهای صنعتی فعال پرورش گاو شیری، نسبت به انتخاب 30 درصد از واحد‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده تصادفی و به روش انتساب متناسب اقدام گردید. واحدها از نظر تعداد گاو مولد به سه طبقه واحدهای زیر 100 راس، بین 100 تا 200 راس و بیش از 200 راس دسته بندی شدند. در طی فصول مختلف سال نسبت به ثبت صفاتی مانند وزن بدن‌‌‌، میزان خوراک مصرفی روزانه، انرژی قابل متابولیسم دریافتی، پروتئین خام دریافتی، دیواره سلولی (NDF) در تمام گروه‌های تحت پوشش اقدام گردید. نتایج نشان داد که میزان رشد گوساله‌ها در تمامی سنین نسبت به مقادیر توصیه شده استاندارد برای تلیسه‌ها پایین‌تر بوده و پایین‌ترین میزان مربوط به طبقه اول بود. میزان ماده خشک مصرفی و به تبع آن مقدار انرژی و پروتئین دریافتی در سنین مختلف بین سه طبقه تفاوت معنی‌دار (05/0> P) نشان داد. میزان NDF دریافتی در طبقه اول در مقایسه با دیگر گروه‌ها بیشتر بود (05/0 > P). نتایج حاکی از پایین بودن میزان ماده خشک مصرفی، انرژی و پروتئین دریافتی در تمامی طبقات در مقایسه با استانداردهای توصیه شده بود. به طور کلی ضعف مدیریت تغذیه تلیسه‌های جایگزین در تمامی طبقات به ویژه طبقه اول در گاوداری‌های صنعتی استان زنجان می‌تواند منجر به کندی رشد در سنین مختلف و کاهش راندمان اقتصادی آن‌ها شود، بنابراین توجه به جنبه های تغذیه ای پرورش تلیسه به‌عنوان دام مولد آتی گله ضروری است.