رمضانعلی عزیزی؛ سیما ساورسفلی؛ حسن صادقی پناه؛ آزاده میرشمس الهی؛ مهدی خجسته کی
دوره 11، شماره 43 ، شهریور 1401، ، صفحه 3-12
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی زنده‌مانی و عملکرد تولیدی بره تا شیرگیری در بره‌های حاصل از تلاقی میش‌های افشاری با قوچهای رومانف در استان مرکزی انجام شد. تعداد200 رأس میش افشاری غیرآبستن، انتخاب و تحت برنامۀ همزمان‌سازی فحلی قرارگرفتند. سپس میشها به دو گروه 100 رأسی تقسیم شدند. گروه اول با استفاده از اسپرم مایع رومانف به روش تلقیح ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی زنده‌مانی و عملکرد تولیدی بره تا شیرگیری در بره‌های حاصل از تلاقی میش‌های افشاری با قوچهای رومانف در استان مرکزی انجام شد. تعداد200 رأس میش افشاری غیرآبستن، انتخاب و تحت برنامۀ همزمان‌سازی فحلی قرارگرفتند. سپس میشها به دو گروه 100 رأسی تقسیم شدند. گروه اول با استفاده از اسپرم مایع رومانف به روش تلقیح مصنوعی تلقیح شدند. گروه دوم به مدت دو چرخۀ فحلی (34 روز) با قوچهای نژاد افشاری به صورت طبیعی تلاقی داده شدند. در فصل زایش، وزن تولد، وزن از شیرگیری و میزان تلفات بره تا قبل از شیرگیری ثبت شد. نتایج نشان داد میزان تلفات بره‌های رومانف×افشاری و بره‌های افشاری به ترتیب 2 و صفر درصد بود. وزن تولد بره‌های رومانف× افشاری و بره‌های خالص افشاری به ترتیب 1/3 و 3/3 کیلوگرم و وزن شیرگیری 8/26 و 28 کیلوگرم بود. میانگین افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری در بره‌های رومانف× افشاری و بره‌های خالص افشاری به ترتیب 263 و 276 گرم در روز بود. مجموع وزن بره‌های متولد شده به ازای هر میش در معرض جفتگیری برای گروه رومانف×افشاری و افشاری به ترتیب 4/1 و 4/3 کیلوگرم بود. مجموع وزن بره از شیر گرفته‌شده در هر میش در معرض جفتگیری برای گروه رومانف× افشاری و افشاری به ترتیب 5/11 و 8/28 کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که تلاقی میش‌های افشاری با قوچهای رومانف در مقایسه با نژاد خالص افشاری منجر به تولید بره‌های با وزن بالاتر و ماندگاری بیشتر نگردید و لذا تلاقی این دو نژاد برای این منظور توصیه نمی‌شود.
مدیریت پرورش
هدی جواهری بارفروشی؛ نادر پاپی؛ نادر اسدزاده؛ حسن صادقی پناه؛ رضا مسعودی
دوره 11، شماره 43 ، شهریور 1401، ، صفحه 41-54
چکیده
این مطالعه با هدف افزایش بره تولیدی از طریق اجرای برنامه سه زایش در دوسال در گله گوسفند زل ایستگاه ملی تحقیقات گاودشت اجرا شد. 120 رأس میش پس از تعیین امتیاز وضعیت بدنی و اطمینان از سلامت آنها به طور تصادفی به دو گروه 60 رأسی شاهد و تیمار تقسیم شدند. مدیریت تغذیه‌ای دو گروه یکسان بود و تنها تفاوت در اعمال برنامه جفت دهی خارج فصل تولیدمثلی ...
بیشتر
این مطالعه با هدف افزایش بره تولیدی از طریق اجرای برنامه سه زایش در دوسال در گله گوسفند زل ایستگاه ملی تحقیقات گاودشت اجرا شد. 120 رأس میش پس از تعیین امتیاز وضعیت بدنی و اطمینان از سلامت آنها به طور تصادفی به دو گروه 60 رأسی شاهد و تیمار تقسیم شدند. مدیریت تغذیه‌ای دو گروه یکسان بود و تنها تفاوت در اعمال برنامه جفت دهی خارج فصل تولیدمثلی (همراه با درمان هورمونی) برای گروه تیمار بود. پس از زایش، صفات نرخ آبستنی،نرخ چندقلوزایی، تعداد بره متولد شده، وزن تولد، جنس بره، نرخ بره دهی، کیلوگرم بره متولد شده، نرخ از شیرگیری، وزن از شیرگیری، کیلوگرم بره از شیر گرفته شده و نرخ زنده مانی بره ثبت شدند. نتایج نشان داد نرخ زایش، نرخ بره‌دهی و نرخ از شیرگیری در گروه تیمار بالاتر بود. نرخ زایش، نرخ بره دهی، وزن تولد، کیلوگرم بره متولد شده، نرخ نرزایی و نرخ شیرگیری برای نوبت اول جفت‌دهی، بالاتر از سایر نوبت ها بود. درآمد خالص گروه تیمار از گروه شاهد بیشتر بود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، هورمون تراپی در میش زل در خارج از فصل جفتگیری همراه با استفاده از ابزارهای کمک تولیدمثلی جهت مدیریت تولیدمثل گله، علاوه بر اینکه می‌تواند موجب تمرکز زایش ها در بازه زمانی مشخصی از سال شود و مدیریت گله را برای دامدار آسان تر کند، از لحاظ درآمدی نیز مقرون به صرفه بوده و می تواند هزینه های اضافی نگهداری را کاهش دهد.
هدی جواهری بارفروشی؛ حسن صادقی پناه؛ نادر اسدزاده؛ نادر پاپی؛ حسین پیری
دوره 7، شماره 27 ، شهریور 1397، ، صفحه 33-40
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر قوچ غیرخویشاوند و جفتگیری کنترل شده بر بازدهی تولیدمثلی شیشکهای ماده شال انجام شد. تعداد ۱۵۰ رأس میش شال به طور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایشی تقسیم شدند. در گروه شاهد، میشها با قوچهای همان گله و در گروه آزمایشی، میشها با چهار رأس قوچ منتخب با فنوتیپ مناسب از گلهای دیگر آبستن شدند. در هنگام زایش، تعداد، ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین اثر قوچ غیرخویشاوند و جفتگیری کنترل شده بر بازدهی تولیدمثلی شیشکهای ماده شال انجام شد. تعداد ۱۵۰ رأس میش شال به طور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایشی تقسیم شدند. در گروه شاهد، میشها با قوچهای همان گله و در گروه آزمایشی، میشها با چهار رأس قوچ منتخب با فنوتیپ مناسب از گلهای دیگر آبستن شدند. در هنگام زایش، تعداد، جنس و وزن تولد برهها ثبت گردید. شیشکهای ماده ، بر اساس زمان تولد و تیپ زایش به طور مساوی به دو گروه خویشاوند و غیرخویشاوند تقسیم شدند. اطلاعات مربوط به صفات تولیدمثلی شامل نرخ آبستنی، نرخ چند قلوزایی، وزن تولدبرهها، چندقلوزایی، میزان نرزایی، زنده‌مانی از تولد تا شیرگیری و وزن شیرگیری طی زایش-های اول و دوم و تولید شیر آنها پس از زایش دوم ثبت گردید. ب آنالیزآماری با استفاده از روشهای پارامتریک و ناپارامتریک انجام شد. صفات تولیدمثلی مانند نرخ آبستنی، نرخ چند قلوزایی، وزن تولدبرهها و میزان نرزایی در بره‌میش‌های دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند، به جز چند قلوزایی که در زایش اول برای شیشکهای غیرخویشاوند ( 14/1) بالاتر از خویشاوند (82/0) و وزن از شیرگیری که برای بره‌های گروه خویشاوند (45/28 کیلوگرم) بالاتر از گروه غیرخویشاوند (03/26 کیلوگرم) بود (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از قوچهای غیرخویشاوند، اثر مثبتی بر میزان چندقلوزایی دارد که می‌تواند موجب بهبود راندمان اقتصادی گله شود.
فیزیولوژی دام
هدی جواهری بارفروشی؛ حسن صادقی پناه؛ نادر اسد زاده
دوره 5، شماره 19 ، شهریور 1395، ، صفحه 33-42
چکیده
استفاده از قوچهای غیر خویشاوند با فنوتیپ مناسب، می‌تواند تأثیر مثبتی بر کیلوگرم بره از شیر گرفته شده به ازاء هر رأس میش در معرض جفتگیری و در نتیجه افزایش بازده اقتصادی گله داشته باشد. با هدف نشان دادن این اثر، از بین ۸۰ رأس بره‌ی نر شال یک ساله (شیشک نر)، تعداد چهار رأس که از نظر سرعت رشد، امتیاز وضعیت بدنی ، وزن بدن و اندازه دنبه بهتر ...
بیشتر
استفاده از قوچهای غیر خویشاوند با فنوتیپ مناسب، می‌تواند تأثیر مثبتی بر کیلوگرم بره از شیر گرفته شده به ازاء هر رأس میش در معرض جفتگیری و در نتیجه افزایش بازده اقتصادی گله داشته باشد. با هدف نشان دادن این اثر، از بین ۸۰ رأس بره‌ی نر شال یک ساله (شیشک نر)، تعداد چهار رأس که از نظر سرعت رشد، امتیاز وضعیت بدنی ، وزن بدن و اندازه دنبه بهتر از بقیه بوده و در عین حال دارای بیضه‌های سالم و تولید اسپرم با باروری مناسب بودند، انتخاب شدند. تعداد۱۵۰ رأس میش شال از یکی از گله‌های مردمی استان تهران به دو گروه ۷۵ رأسی تقسیم شدند که عبارت بودند از: ۱- گروه خویشاوند و۲- گروه غیرخویشاوند. در گروه خویشاوند، میشها با قوچهای موجود درهمان گله و در گروه غیرخویشاوند، با چهار رأس قوچ منتخب جفتگیری داده شدند. در هنگام زایش، تعداد، جنس و وزن تولد برهها ثبت گردید. آنالیز آماری داده‌ها با نرم افزار SAS انجام شد. صفات تولیدمثلی میش‌های دو گروه و زنده‌مانی بره های دو گروه در سنین مختلف با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند. وزن بدن بره‌میش‌هادر سنین 4 ماهگی تا 5/1 سالگی به‌طور معنی‌داری در گروه خویشاوند بیشتر از گروه غیرخویشاوند بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از قوچهای غیرخویشاوند، موجب بهبود میزان چندقلوزایی می‌شود که می‌تواند کیلوگرم بره از شیر گرفته به ازاء تعداد میش در معرض جفتگیری را بهبود بخشیده و در پی آن درآمد حاصل از فروش بره و راندمان اقتصادی گله را افزایش دهد.
