%0 Journal Article %T ارزیابی بازده تلقیح مصنوعی و همزمان سازی فحلی در گوسفند زندی %J علوم و فنون دامپروری %I موسسه تحقیقات علوم دامی کشور %Z 2981-2372 %A خجسته کی, مهدی %A یگانه پرست, محمد %A کلانتر نیستانکی, مجید %A صادقی پناه, ابوالحسن %A رحمانی, احمد %D 2016 %\ 05/21/2016 %V 5 %N 18 %P 3-12 %! ارزیابی بازده تلقیح مصنوعی و همزمان سازی فحلی در گوسفند زندی %K گوسفند زندی %K تلقیح مصنوعی %K سیدر %K پروژسترون %K بازده تولید‌مثل %R 10.22092/aasrj.2016.107070 %X تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بازده تلقیح مصنوعی و همزمان سازی فحلی در میش‌های زندی اجرا شد. در فصل تولید‌مثل تعداد 149 رأس و در خارج از فصل تعداد 118 رأس میش زندی به صورت تصادفی بر اساس سن به سه‌گروه تقسیم گردیدند. در گروه اول میش‌ها تحت تیمار با پروژسترون(سیدر)، تزریق PMSG و تلقیح مصنوعی قرار گرفتند، در گروه دوم میش‌ها تحت تیمار پروژسترون(سیدر)، تزریق PMSG و آمیزش طبیعی قرار گرفتند و در گروه سوم از تیمار هورمونی استفاده نگردید و میش‌ها با آمیزش طبیعی بارور شدند. در داخل و خارج از فصل تولید‌مثل به لحاظ درصد زایش و درصد زادآوری بین میش‌های متعلق به سه‌گروه تفاوت معنی‌دار وجود داشت. گروه اول به لحاظ درصد زادآوری و درصد زایش دارای پائین‌ترین عملکرد در داخل و خارج از فصل تولید‌مثلی بودند. در داخل و خارج از فصل تولید‌مثل عملکرد تولیدی سه‌گروه به لحاظ وزن تولد بره‌ها، وزن شیرگیری، مجموع وزن بره متولد شده و مجموع وزن بره از شیرگرفته از یک میش زایش کرده یکسان بود، اما عملکرد تولیدی گروه‌ها به لحاظ مجموع وزن بره متولد شده در فصول پائیز و بهار و به لحاظ مجموع وزن بره از شیرگرفته از یک میش تحت آمیزش در فصل بهار متفاوت بود. استفاده از تیمار هورمونی و باروری طبیعی در خارج از فصل تولید‌مثل بهترین بازده تولید‌مثلی و تولیدی را نسبت به سایر روش های مورد آزمایش در میش‌های زندی داشت. %U https://asrip.areeo.ac.ir/article_107070_02f07bf640287755f2f0f8e9162d7556.pdf